هابل به تازگی عکس هایی از پلوتون تهیه کرده است که با بررسی های جزئی روی آنها، پلوتون را با چهره ای متفاوت نشان می دهد...
سال 1930 «کلاید تامباو» نخستین کسی بود که با استفاده از عکس برداری های متوالی توانست به وجود نقطه ای متحرک در پشت مدار سیاره نپتون پی ببرد و پس از سال ها بررسی از سوی اخترشناسان نام پلوتون به عنوان نهمین سیاره منظومه شمسی شناخته شد.
چهره جدید پلوتون:
این نامگذاری موجب شد تا دانشمندان تحقیقات وسیعتری بر روی این جرم داشته باشند و با بررسی های انجام شده در اواخر دهه 20 میلادی بنا به دلایل فراوانی سرنوشت تلخی برای پلوتون رقم خورد و سرانجام در تاریخ 24 آگوست 2006، با انجام یک رای گیری کلی و تصویب نهایی از سوی انجمن بین المللی اخترشناسی، پلوتون برای همیشه از لیست سیارات منظومه خورشیدی حذف و یک سیاره کوتوله نامیده شد.
Image
حدود چهار سال ازخروج پلوتون می گذرد، اما این بار خبرهایی عجیب از آن به گوش می رسد.
تلسکوپ فضایی هابل به تازگی عکس هایی از این سیاره تهیه کرده است که با بررسی های جزئی روی آنها، پلوتون را نه تنها یک جرم از جنس سنگ و یخ بلکه محیطی کاملا فعال و متغییر نشان می دهد.
«مایک براون» از دانشگاه کلتک در این باره می گوید:" طبق تحقیقات و مطالعات انجام شده تاکنون، تنها اجرام منظومه شمسی که در سطح آنها می توان تغییرات گسترده ی فصلی را مشاهده کرد، سیاره زمین و مریخ هستند و با شنیدن این خبر در حال حاضر پلوتون بیش از هر جرم دیگری توجه همه را به خود جلب کرده است."
در حال حاضر پلوتون آن قدر از ما فاصله دارد که یکبار گردشش به دور خورشید (حرکت انتقالی)، 248 سال زمینی طول می کشد!
بیش از 20 سال پیش، در سال 1989 پلوتون به نزدیکترین فاصله اش از خورشید یعنی 4 میلیارد و 425 میلیون کیلومتری آن رسید و این امر موجب ذوب یخ های نیتروژنی و مونوکسید کربنی موجود در سطح آن گردید که با وجود انتقال گرمای فراوان، هنوز سطحی منجمد با دمای منفی 240 تا 190 درجه سانتی گراد زیر صفر دارد.
اما نکته مهم در مشاهدات اخیر تغییرات ظاهری و عجیب این سیاره است که نگاه همه را به سوی خود برگردانده است.
Image
تغییرات فواصل سالهای 1994 تا 2003-2002 میلادی احتمالا ناشی از ذوب یخ های نیتروژن موجود در پلوتون است
بیش از 350 تصویر در فواصل سالهای 2002 تا 2003 میلادی توسط هابل از این جرم گرفته شده که در تمام آنها اندازه ی پلوتون آن قدر کوچک است که از چند پیکسل بیشتر تجاوز نمی کند. این امر باعث شد تا دانشمندان از تکنیک رایانه ای مدرنی به نام مبهم نمایی (مجموعه ای متشکل از چند رایانه بهم پیوسته) استفاده کنند و اکنون پس از گذشت مدتها تحقیق و مطالعه با جمع آوری چند ده عکس با تفکیک پذیری (وضوح) بالا، تغییراتی عجیب در سطج این جرم یخی مشاهده کردند.
در این تصاویر پلوتون بسیار متفاوت تر از آنچیزی که انتظار داشتیم به نظر می رسد!
نکته دیگر دراین تصاویر، لکه های رنگی (سفید، زرد – نارنجی و قهوه ای تیره) هست که لکه نارنجی و روشن برروی نیم کره ی شمالی آن (نیم کره ای که درحال حاضر روبه خورشید قرار دارد)، پدید آمده و نیم کره ی جنوبی تقریبا تیره است.
با پردازش های انجام شده روی تصاویر سالهای گذشته و مقایسه آن با تصاویر پردازش شده ی جدید، مشاهده می شود که این لکه ها به مرور زمان، ابتدا به سوی استوای سیاره و سپس لکه های تیره ی نیم کره جنوبی را هم دربر می گیرد.
Image
این تصویر پردازش شده ی یک دور چرخش کامل سیاره به دور خود است. لکه بزرگ را در 180 درجه مشاهده کنید که آرام آرام از شمال به استوا و سپس به سمت تاریک نیم کره شمالی منتقل می شود.
براون در این باره نیز می گوید: "طبق بررسی های صورت گرفته، تصور می رود که این پدیده ناشی از ذوب یخ های نیتروژنی سطح منجمد و یخ زده ی این جرم و سپس حرکت نیتروژن مایع (ذوب شده) به سایر نقاط جنوبی تر و منجمد باشد."
بسیاری از دانشمندان هم براین باورند با نزدیک شدن پلوتون به خورشید، لکه روشن نتیجه ذوب یخ ها و ایجاد بخارهای متحرک هیدروژنی (ابر مانند) و حرکتش به سوی نیم کره ی سردتر است.
همچنین با بررسی های جدید دانشمندان جو پلوتون را بیش از 2 برابر رقیق تر نسبت به آخرین اندازه گیری ای که درسال 1994 کرده بودند، تخمین زدند و جالب اینجاست که سطح آن هم نسبت به چند دهه ی گذشته در حدود 20 درصد سرخ تر شده است.
با این حال واقعیت این است تا کنون هیچ محقق و دانشمندی نتوانسته به حقیقت این موضوع پی ببرد و راز آن را کشف کند. شاید راه حل این معمای سردرگم کننده با رسیدن نخستین کاوشگر دست ساخته ی بشر (افق های نو) به پلوتون در اواسط سال 2015 فاش شود.
پس بهتر است برای پی بردن به حقایق و پاسخ تغییرات عجیب این سرزمین سرد، دور و اسرارآمیز تا 5 سال دیگر منتظر باشیم...!
آخرین بروز رسانی ( 23-11-1388 )
الرئيسية 
