این عکس مرکب خوشه ی 1E 0657-56 یا همون "خوشه ی گلوله ای(!)" رو نشون می ده که در صورت فلکی "کشتی" قرار داره. توی این عکس هم "ماده ی تاریک" و "ماده ی معمولی" به خاطر برخورد دو خوشه ی کهکشانی با هم، از هم تفکیک شدن. البته اگه درس قبلیتونو خوب خونده باشین می دونین که این عکس هم نقاشی شده! . . .چرا؟! . . . چون "ماده ی تاریک" هیچ موجی رو بازتاب نمی کنه! پس . . . گازهای داغ*توسط اشعه ی ایکس پیدا شدن که توی این عکس همون قسمت های صورتی رنگن که بیش تر "ماده ی معمولی" خوشه رو تشکیل می دن؛ اون دو تا گلوله ی آبی هم "ماده ی تاریک" هستن؛ هون جایی که دانشمندها بیش تر جرم خوشه رو پیدا کردن! . . . *راستی! گاز داغ یعنی گاز با دمای صد میلیون درجه!! °000 000 100 !!!! گلوله ی قرمز سمت راست، گازهای داغ خوشه ی کوچک تره که - به خاطر برخورد دو خوشه - از وسط گازهای داغ خوشه ی بزرگ تر رد شده. همون طور که توی عکس هم می بینین،بیش تر منطقه آبیه و این یعنی بیش تر ماده ی کلی این خوشه رو "ماده ی تاریک" تشکیل می ده. به عبارت دیگه: مقدار و جاذبه ی "ماده ی تاریک" > مقدار و جاذبه ی گازهای داغ > مقدار و جاذبه ی کهکشان ها و ستارگان و اما آنچه در طول برخورد گذشته . . . سرعت گازهای داغ در طی برخورد دو خوشه، به وسیله ی نیرویی – که همان نیروی عکس العمل و نتیجه ی برخورده - کند شده اما این فشار و ضربه – بر خلاف گازها – سرعت "ماده ی تاریک" رو کم نکرده! چون همون طور که گفتم، این ماده نسبت به هیچ چیز به طور مستقیم واکنش نشون نمی ده! به گازها که با نیروی شدید این تصادف حرکت می کنن و حتی به نیرو! (نیرویی که از هر نیروی دیگه ای – در حال حاضر – قوی تره!) و حتی تر نسبت به خودش! (یعنی فعل و انفعالات داخلی نداره!) در عوض فقط و فقط از راه جاذبه ی منحصر به فردش دیگران رو تحت تاثیر قرار می ده! توجه! توجه! فراموش نکنین که این دو خوشه، قبل از برخورد با هم – مثل همه ی چیزهایی دیگه – در حال حرکت بودن!(اگه در حال حرکت نبودن که با هم تصادف نمی کردن!!) پس "ماده ی تاریک" هم حرکت می کرده، حالا ضربه ی ناشی از برخورد سرعت گازها رو کم می کنه اما "ماده ی تاریک" همچنان به حرکتش ادامه میده و این جوری این دو ماده از هم تفکیک می شن! حتی توی عکس ها هم می تونین به وضوح درستی این ادعا رو ببینین! همون طور که گفتم جرم گازهای داغ بین کهکشان ها خیلی بیش تر از جرم تمام کهکشان های درون خوشه است اما همه ی این "ماده ی معمولی"،خودش توسط جاذبه ی جرم بیش تری از "ماده ی تاریک" در یه جا نگه داشته می شه؛ که در آخر همه با هم یه خوشه ی کهکشانی رو تشکیل می دن. در واقع گازهای داغ به خاطر جرم زیادشون جاذبه ی قوی دارن اما "ماده ی تاریک" منبع نیروی گرانش اضافیه که مانع از فروپاشی یه خوشه ی کهکشانی می شه، حتی در یه برخورد! این رو هم بگم که برخورد دو خوشه ی کهکشانی بزرگ پر انرژی ترین اتفاق ممکنه!( البته بعد از "انفجار بزرگ"(=Big Bang) ! )* و اگه "ماده ی تاریک" وجود نداشت و فقط جاذبه ی ماده ی مرئی بود،خوشه های کهکشانی از هم می پاشیدند و خدا می دونه چه بلایی سر این دنیا می اومد!! در واقع دوام دنیا بدون این ماده ممکن نبود! *طبق نظریه ی Big Bangجهان با یه انفجار بزرگ خلق می شه؛گلوله ای به شدت داغ، حاوی ماده ای که اساس ساختار مواد این جهانه (خیلی اساسی تر از الکترون و پروتون و کوارک و . . . ) به دلایلی منفجر می شه و با انبساط و در نتیجه سرد شدن،کم کم(خیلی کم کم!)اتم ها،ملکول ها و. . . و در آخر هم همین چیزهایی که الان می بینیم و نمی بینیم(!) شکل گرفتن. اگه خوب به این عکس و دو عکس قبلی نگاه کنین، می بینین که بیش تر کهکشان ها در اطراف "ماده ی تاریک" قرار دارن؛ و این یعنی برخورد دو خوشه روی کهکشان ها هم مثل "ماده ی تاریک" تاثیری نداشته! این ها همه به دلیل جرم زیاد "ماده ی تاریک" و در نتیجه جاذبه ی شدیدشه؛ این نیروی فوق العاده مانع از فروپاشی خوشه ها می شه و مثل یه چسب قوی کهکشان ها رو نگه می داره تا خوشه متلاشی نشه! اگه گازهای داغ – که بیش ترین مقدار "ماده ی معمولی" خوشه های کهکشانی رو تشکیل میدن – طبق نظریه های جایگزین، بیش ترین میزان جرم خوشه ها رو هم داشتن ،این اتفاق ها نمی افتادن و همه چیز از هم می پاشید! اما در عوض،وقوع این اتفاق ها یعنی "ماده ی تاریک" وجود داره! و در پایان باید بگم نیروی ناشی از تصادف دو خوشه، که روی گازها اعمال شده، دلیل ایجاد شکل گلوله ای در این خوشه است.
الرئيسية 
